Küçük Bulut Pofuduk ve Kayıp Uyku Pırıltısı

Güneş yavaşça dağların arkasına saklanırken, gökyüzü yumuşacık bir mora bürünmüştü. Bu, küçük bulut Pofuduk'un en sevdiği zamandı. Pofuduk, gökyüzündeki diğer bulutlar gibi değildi; o, yıldızların "Uyku Bulutu"ydu. Görevi, gece olduğunda gökyüzünü kabartmak ve yıldızlara yumuşacık yataklar hazırlamaktı.

Pofuduk, "Puf puf!" diye üfleyerek gökyüzünde geziniyor, her yıldızın rahatça uykuya dalması için en yumuşak yerleri hazırlıyordu. Ay Dede de gülümseyerek onu izliyordu. Neredeyse tüm yıldızlar mışıl mışıl uykuya dalmış, tatlı rüyalar görmeye başlamıştı.

Uykusu Kaçan Küçük Yıldız

Ama o gece bir gariplik vardı. Pofuduk, gökyüzünün en kuzey köşesinde, minicik bir yıldızın hâlâ pır pır ettiğini fark etti. Bu, Yıldız Kuzusu Minik'ti. Gözleri kocaman açıktı ve bir türlü uyuyamıyordu.

Pofuduk usulca Minik'in yanına süzüldü. "İyi geceler, küçük Minik," diye fısıldadı yumuşacık sesiyle. "Neden hâlâ uyumadın? Yatağın yeterince yumuşak değil mi?"

Minik, üzgün bir sesle iç çekti. "Yatağım çok rahat, Pofuduk. Ama sanırım 'Uyku Pırıltımı' kaybettim. O olmadan rüyalarımı bulamıyorum. Sanırım aşağıya, uyuyan dünyanın üzerine düştü."

Tatlı Rüyaların Sırrı

Pofuduk, endişelenen küçük yıldıza baktı. "Hemen bakalım," dedi. Ay Dede'den yardım istedi. Ay Dede, en parlak ışığını yeryüzüne gönderdi. Birlikte uyuyan ormanlara, sessiz nehirlere baktılar. Ama pırıltı hiçbir yerde yoktu.

Pofuduk bir an durdu ve düşündü. Sonra Minik'e döndü ve gülümsedi. "Minik," dedi nazikçe. "Belki de uyku pırıltın kaybolmadı. Belki de o, sadece göz kapaklarının hemen arkasında saklanıyordur."

Minik anlamamıştı. Pofuduk devam etti: "Bazen en güzel pırıltılar, yani rüyalar, onları görebilmemiz için gözlerimizi kapatmamızı bekler."

Pofuduk, küçük yıldızın etrafını pamuk gibi sardı. Onu sıcak ve yumuşacık bir yorgan gibi kapladı. "Şimdi gözlerini kapat ve o pırıltıyı içinde ara. O zaten seninle," diye fısıldadı.

Minik, Pofuduk'un yumuşacık sarmalamasıyla kendini güvende hissetti. Gözlerini kapattı. Derin bir nefes aldı ve... işte oradaydı! Uyku Pırıltısı, rüyalarının içinde onu bekliyordu. Minik'in yüzüne tatlı bir gülümseme yayıldı ve hemen uykuya daldı.

Pofuduk, uyuyan yıldıza baktı. Gökyüzündeki herkes artık mışıl mışıl uyuyordu. O da Ay Dede'ye iyi geceler diledi ve tatlı rüyalar diyarına doğru süzüldü. Ve o andan itibaren Minik, en güzel rüyaların aslında kaybolmadığını, sadece gözlerimizi kapattığımızda bulunduğunu anladı.